Tek borulu ısıtma sistemi, binaların içindeki ısıtma cihazlarının bağlantısıyla boru tesisatı için çözümlerden biridir. Böyle bir plan en basit ve etkili görünüyor. “Tek boru” seçeneğine göre bir ısıtma kolunun inşası, ev sahiplerinin diğer yöntemlerden daha ucuza mal olur.
Devrenin çalışmasını sağlamak için, tek borulu bir ısıtma sisteminin ön hesaplamasını yapmak gerekir - bu, evde istenen sıcaklığın korunmasına ve ağdaki basınç kaybının önlenmesine yardımcı olacaktır. Bu görevle bağımsız olarak baş etmek oldukça mümkündür. Gücünüzden şüphe mi duyuyorsunuz?
Size tek borulu bir sistemin özelliklerinin neler olduğunu söyleyeceğiz, çalışma şemalarına örnekler vereceğiz, ısıtma devresinin planlama aşamasında hangi hesaplamaların yapılması gerektiğini açıklayacağız.
Tek borulu ısıtma devresi cihazı
Sistemin hidrolik stabilitesi geleneksel olarak boru hatlarının koşullu geçişinin (Dsl) optimum seçimi ile sağlanır. Öncelikle sıcaklık kontrolörlü ısıtma sistemleri kurmadan, çapları seçme yöntemiyle istikrarlı bir şema uygulamak oldukça basittir.
Bu tür ısıtma sistemlerinde, radyatörlerin dikey / yatay kurulumuyla ve yükselticilerdeki (cihazlara dallar) kapatma ve kontrol vanalarının tamamen yokluğunda tek borulu şema doğrudan ilişkilidir.
Bir boru ile sirkülasyon prensibi ile düzenlenen bir devreye bir radyatör elemanı monte etmeye iyi bir örnek. Bu durumda, metal bağlantı parçalarına sahip metal-plastik boru hatları kullanılır.
Tek tüplü halka ısıtma devresindeki boru çaplarını değiştirme yöntemini kullanarak, oldukça hassas bir şekilde meydana gelen basınç kayıplarını dengelemek mümkündür. Her bir ısıtma cihazının içine akan ısı taşıyıcısının kontrolü, bir termostatın kurulmasıyla sağlanır.
Genellikle, tek borulu bir şemaya göre bir ısıtma sistemi inşa etme sürecinin bir parçası olarak, ilk aşamada, bağlayıcı radyatörler için düğümler inşa edilir. İkinci aşamada, sirkülasyon halkaları bağlanır.
Bir borunun soğutucu akışkan akışı ve suyun soğutuculara dağıtılması için kullanıldığı klasik devre tasarımı. Bu şema en basit seçeneklere atıfta bulunur (+)
Tek bir cihazın bağlanma biriminin tasarımı, düğüm üzerindeki basınç kayıplarının belirlenmesini içerir. Hesaplama, soğutucu devre akışının sıcaklık kontrolörü tarafından bu devre bölümündeki bağlantı noktalarına göre eşit dağılımı dikkate alınarak yapılır.
Aynı işlem çerçevesinde, kaçak katsayısının hesaplanması ve ayrıca kapanış bölümündeki akış dağıtım parametrelerinin aralığının belirlenmesi gerçekleştirilir. Zaten hesaplanan dal aralığına dayanarak, bir sirkülasyon halkası inşa edilmiştir.
Dolaşım halkalarını bağlama
Tek tüplü bir devrenin sirkülasyon halkalarının yüksek kalitede hizalanmasını gerçekleştirmek için, olası basınç kayıplarının (∆Ро) ön hesaplaması yapılır. Bu durumda, kontrol vanasındaki (∆Рк) basınç kaybı dikkate alınmaz.
Ayrıca, sirkülasyon halkasının son bölümündeki soğutucu akış hızının değeri ve ∆Рк değeri (cihazın teknik dokümantasyonundaki grafik) ile kontrol vanası ayar değeri belirlenir.
Aynı gösterge formülle belirlenebilir:
Kv = 0.316G / √∆Рк,
Nerede:
- Metrekaresi - ayar değeri;
- G, - soğutucu akış hızı;
- ΔРк - kontrol vanasında basınç kaybı.
Tek bir boru sistemindeki her bir kontrol valfı için benzer hesaplamalar yapılır.
Doğru, her PB'deki basınç kayıpları aralığı aşağıdaki formülle hesaplanır:
=Рко = ∆Ро + ∆Рк - ∆Рn,
Nerede:
- ΔРо - olası basınç kaybı;
- ΔРк - PB'de basınç kaybı;
- ΔPn - n-sirkülasyon halkası alanındaki basınç kaybı (RS'deki kayıplar hariç).
Hesaplamalar sonucunda, tek borulu bir ısıtma sistemi için bir bütün olarak gerekli değerler elde edilmemişse, otomatik akış kontrolörleri içeren tek borulu bir sistem seçeneği kullanılması önerilir.
Soğutucunun dönüş hattına monte edilmiş bir otomatik akış regülatörü. Cihaz, tüm tek borulu devre için soğutucu akışkanın toplam akış hızını düzenler
Otomatik regülatörler gibi cihazlar devrenin uç kısımlarına (yükselticilerdeki bağlantı noktaları, dal dalları) dönüş hattına bağlantı noktalarında monte edilir.
Otomatik kontrolörün yapılandırmasını teknik olarak değiştirirseniz (tahliye vanasını ve tapayı değiştirin), soğutucu besleme hatlarına cihazların takılması mümkündür.
Otomatik akış kontrolörleri yardımıyla sirkülasyon halkaları bağlanır. Bu durumda, uç bölümlerdeki (yükselticiler, alet dalları) basınç kaybı ∆Рс belirlenir.
Sirkülasyon halkası içindeki artık basınç kaybı, boru hatlarının ortak bölümleri (∆Pmr) ile genel akış regülatörü (∆Pp) arasında dağıtılır.
Genel kontrolörün zaman ayarının değeri, uç bölümlerin ∆Рмр'i dikkate alınarak teknik dokümantasyonda sunulan grafiklere göre seçilir.
Son kısımlardaki basınç kaybını aşağıdaki formüle göre hesaplayın:
∆Рс = ∆Рп - ∆Рмр - ∆Рр,
Nerede:
- ΔРр - tahmini değer;
- ΔRpp - ayarlanan basınç düşüşü;
- ΔРмр - Boru hattı bölümlerindeki rab kayıpları;
- ΔРр - Genel RV'de Rrab kaybı.
Ana sirkülasyon halkasının otomatik regülatörü, cihazın teknik dokümantasyonundaki ayar aralığından mümkün olan minimum değerin montajını dikkate alarak ayarlanır (basınç farkının başlangıçta ayarlanmamış olması şartıyla).
Genel regülatörün otomasyonu ile akışların kontrol edilebilirliğinin kalitesi, her bir yükseltici regülatörü veya alet dalındaki basınç kaybı farkıyla kontrol edilir.
Başvuru ve İş Durumu
Soğutulmuş soğutucunun sıcaklığı için gerekliliklerin olmaması, radyatör besleme hatlarına TR'nin monte edilmesiyle termostatlardaki tek borulu ısıtma sistemlerinin tasarımı için başlangıç noktasıdır. Aynı zamanda, ısı noktasını otomatik ayarlama ile donatmak zorunludur.
Soğutma radyatörüne soğutma suyu besleyen hatta monte edilmiş termostat. Kurulum için polipropilen borularla çalışmaya uygun metal bağlantı parçaları kullanıldı
Radyatör besleme hatlarında termoregülasyon cihazının bulunmadığı şematik çözümler de pratikte kullanılmaktadır. Ancak bu tür şemaların kullanımı, biraz farklı mikroiklim önceliklerinden kaynaklanmaktadır.
Tipik olarak, otomatik kontrolün olmadığı tek tüplü şemalar, ek cihazlar nedeniyle ısı kaybını (% 50 veya daha fazla) telafi etmek için tasarlanmış oda grupları için kullanılır: cebri havalandırma, klima, elektrikli ısıtma.
Ayrıca, tek tüplü sistemlerin cihazı, termostatın çalışma aralığının sınır değerini aşan soğutucunun sıcaklık sınırlarının standartlara izin verdiği projelerde bulunur.
Isıtma sisteminin çalışmasının metre ile ısı tüketimine bağlandığı apartman binalarının projeleri genellikle bir çevre tek borulu şema üzerine inşa edilir.
Çevre tek tüp şeması, genellikle belediye ve özel konut inşaatı pratiğinde kullanılan bir tür “türün klasiği” dir. Farklı koşullar için basit ve ekonomik olarak kabul edilir (+)
Böyle bir planın uygulanması için ekonomik gerekçe, ana yükselticilerin yapıdaki farklı noktalardaki konumlarına tabidir.
Ana hesaplama kriterleri iki ana malzemenin maliyetidir: ısıtma boruları ve bağlantı parçaları.
Çevre tek boru sisteminin uygulanmasına ilişkin pratik örneklere göre, boru hatlarının Du kesitinde iki kez bir artışa, boru satın alma maliyetinde 2-3 kat bir artış eşlik ediyor. Ve bağlantı parçalarının maliyeti, bağlantı parçalarının hangi malzemeden yapıldığına bağlı olarak 10 katına çıkar.
Kurulum için yerleşim tabanı
Çalışma elemanlarının yeri açısından tek borulu bir şemanın montajı, aynı iki borulu sistemlerin cihazından pratik olarak farklı değildir. Gövde yükselticileri genellikle yaşam alanlarının dışında bulunur.
SNiP kuralları, yükselticilerin özel madenler veya oluklar içine döşenmesini önerir. Apartman hattı geleneksel olarak çevre çevresine inşa edilmiştir.
Isıtma sistemi boru hatlarının özel olarak delinmiş saplamalara yerleştirilmesine bir örnek. Cihazın bu varyantı genellikle modern yapıda kullanılır.
Boru hatlarının döşenmesi, zemin kaidesinin üst sınırından 70-100 mm yükseklikte gerçekleştirilir. Veya montaj yüksekliği 100 mm veya daha fazla ve genişliği 40 mm olan dekoratif süpürgeliklerin altına yapılır. Modern üretim, sıhhi tesisat veya elektrik iletişiminin kurulumu için bu tür özel astarlar üretir.
Radyatörler, bir tarafa veya her iki tarafa borular tedarik edilen bir yukarıdan aşağı şema ile bağlanır. Termostatların “belirli bir taraftaki” konumu kritik değildir, ancak ısıtma cihazı balkon kapısının yanına monte edilirse, TP kurulumu kapıdan en uzak tarafa yapılmalıdır.
Süpürgenin arkasına boru döşemek dekoratif bir bakış açısıyla baskın görünmektedir, ancak iç kapıların olduğu geçiş alanlarına gelince eksiklikleri akla getiriyor.
Dekoratif bir kaide altına döşenmiş boru hatları. Farklı sınıflardaki yeni binalarda uygulanan tek borulu sistemler için klasik çözüm diyebiliriz.
Isıtma cihazlarının (radyatörlerin) tek borulu yükselticilere bağlanması, boruların hafif doğrusal uzamasına izin veren şemalara veya sıcaklık değişimlerinin bir sonucu olarak boruların uzamasını telafi eden şemalara göre gerçekleştirilir.
Üç yollu kontrol cihazı kullanması gereken devre çözümlerinin üçüncü versiyonu, ekonomi nedeniyle önerilmez.
Sistemin cihazı duvarların kapılarına gizlenmiş yükselticilerin döşenmesini sağlıyorsa, bağlantı parçaları olarak RLV serisindeki cihazlara benzer şekilde RTD-G tipi açılı termostatların ve kapatma vanalarının kullanılması önerilir.
Bağlantı seçenekleri: 1,2 - boruların doğrusal genişlemesine izin veren sistemler için; 3.4 - ilave ısı kaynaklarının kullanımı için tasarlanmış sistemler için; 5.6 - Üç yollu vanalarla ilgili kararlar kârsız kabul edilir (+)
Boru dalının ısıtma cihazlarına çapı aşağıdaki formülle hesaplanır:
D> = 0.7√V,
Nerede:
- 0,7 - katsayı;
- V - radyatörün iç hacmi.
Dal, soğutucunun serbest çıkışı yönünde belirli bir eğimle (en az% 5) gerçekleştirilir.
Ana sirkülasyon halkasının seçimi
Tasarım çözümü birkaç sirkülasyon halkasına dayanan bir ısıtma sistemi içeriyorsa, ana sirkülasyon halkasının seçimi gereklidir. Seçim teorik olarak (ve pratik olarak) en uzak radyatörün maksimum ısı transfer değerine göre yapılmalıdır.
Bu parametre bir dereceye kadar sirkülasyon halkasına atfedilebilen bir bütün olarak hidrolik yükün değerlendirilmesini etkiler.
Yapısal diyagramın görüntüsünde dolaşım halkası. Farklı tasarım seçenekleri için bu tür birkaç halka olabilir. Bu durumda, sadece bir halka ana (+)
Uzak bir cihazın ısı transferi aşağıdaki formülle hesaplanır:
ATP = Qv / Qop + ΣQop,
Nerede:
- Atp - uzak cihazın tahmini ısı transferi;
- qV - uzak cihazın gerekli ısı transferi;
- qop - radyatörlerden odaya ısı transferi;
- ΣQop - sistemdeki tüm cihazların gerekli ısı transferinin toplamı.
Bu durumda, gerekli ısı transferi miktarının parametresi, binanın bir kısmı ya da sadece bir kısmı olarak binaya hizmet etmek için tasarlanmış cihazların değerlerinin toplamından oluşabilir. Örneğin, ayrı bir yükselticinin kapsadığı odalar için ayrı ayrı hesaplanırken veya alet dalı tarafından servis verilen ayrı olarak alınan alanlar için.
Genel olarak, sisteme monte edilen diğer herhangi bir ısıtma radyatörünün hesaplanan ısı transferi biraz farklı bir formülle hesaplanır:
ATP = Qop / Qpom,
Nerede:
- qop - ayrı bir radyatör için gerekli ısı transferi;
- Qhom - tek tüp şemasının kullanıldığı belirli bir oda için termal talep.
Hesaplamalar ve elde edilen değerlerin uygulanması ile başa çıkmanın en kolay yolu belirli bir örnektir.
Pratik hesaplama örneği
Bir konut binası için bir termostat tarafından kontrol edilen tek borulu bir sistem gerektirir.
Maksimum ayar sınırında cihazın nominal iş hacmi değeri 0,6 m'dir.3/ h / bar (k1). Bu ayar değeri için mümkün olan maksimum verim özelliği 0,9 m'dir.3/ h / bar (k2).
Mümkün olan maksimum basınç farkı TP (30 dB gürültü seviyesinde) 27 kPa'dan (moreP1) fazla değildir. Pompa kafası 25 kPa (ΔP2) Isıtma sisteminin çalışma basıncı 20 kPa'dır (ΔP).
TP (ΔP1) için basınç kaybı aralığını belirlemek gerekir.
Dahili ısı transferinin değeri şu şekilde hesaplanır: Atr = 1 - k1 / k2 (1 - 06/09) = 0.56. Buradan, TP üzerinde gerekli basınç kayıpları aralığı hesaplanır: ΔP1 = ΔP * Atr (20 * 0.56 ... 1) = 11.2 ... 20 kPa.
Bağımsız hesaplamalar beklenmedik sonuçlara yol açarsa, uzmanlarla iletişime geçmek veya kontrol etmek için bir bilgisayar hesap makinesi kullanmak daha iyidir.
Sistem işlevselliğinin yüklenmesi ve iyileştirilmesi hakkında açıklamalar içeren bir bilgisayar programı kullanarak hesaplamaların ayrıntılı bir analizi:
En basit çözümlerin bile tam ölçekli bir hesaplamasına, hesaplanmış bir dizi parametre eşlik ettiğine dikkat edilmelidir. Tabii ki, ideal bir yapıya yakın bir ısıtma yapısının düzenlenmesi koşuluyla, istisnasız her şeyi hesaplamak adil olur. Ancak, gerçekte mükemmel bir şey yoktur.
Bu nedenle, genellikle bu tür hesaplamalara, pratik örneklere ve bu örneklerin sonuçlarına güvenirler. Bu yaklaşım özellikle özel konut inşası için popülerdir.
Tek borulu bir ısıtma sistemini hesaplamak için ek bir şey var mı veya sorularınız mı var? Yayın hakkında yorum bırakabilir, tartışmalara katılabilir ve ısıtma devresini düzenleme konusundaki deneyimlerinizi paylaşabilirsiniz. İletişim formu alt blokta bulunur.